POWIEM TYLKO RAZ

• Autor: LISA GARDNER
• Wydawnictwo: ALBATROS
• Seria: Detektyw D.D. Warren. TOM 10
• Liczba stron: 448
• Data premiery: 14.10.2020r.
• Moja ocena: 7/10

 Lisa Gardner nadal nie odpuszcza zaciekawiając nas kolejną odsłoną historii o detektyw D.D. Warren. Czy dobrze? Dowiecie się mam nadzieję z tej recenzji.

Evie Carter, ciężarna matematyczka publicznego liceum wraca do domu i zastaje zastrzelonego w swym gabinecie męża, Conrada. Chwyta za broń, by oddać kolejno 12 strzałów… w laptopa. Dlaczego to zrobiła? Co i przed kim chciała ukryć? Czego się wstydziła przed śledczymi? Na te pytania stara się odpowiedzieć detektyw D.D. Warren wspierana przez agentkę specjalną FBI Kimberly Quincy.

Historia opisana przez Gardner nie opiera się tylko na morderstwie Cartera. W fabułę wpleciona jest śmierć ojca Evie sprzed 16 lat, genialnego matematyka i profesora Harvardu. Śmierć, niesłusznie potraktowana jako nieszczęśliwy wypadek. Jakby historia i tak nie była wystarczająco pogmatwana, Gardner rozwinęła ją o wątek ofiary seryjnego gwałciciela, mordercy i porywacza Jacoba Nessa – Flory Dane. Losy trzech kobiet policjantki D.D., domniemanej morderczyni Evie i ocalonej Flory splatają się w traumatycznych doświadczeniach z przeszłości i sekretami, które – według niektórych – na zawsze powinny pozostać zamiecione pod dywan.

Zawsze cieszę się, gdy w powieści pojawiają się mocne postaci kobiet. Tak było i w tym przypadku. Wszystkie bohaterki mają to coś, że dostrzegamy w nich silne cechy osobowości, nawet w więzionej przez ponad 400 dni Florze. Florze, która przez 6 lat od ocalenia przeszła niesamowitą metamorfozę. Również z pozoru wycofana i bezbronna Evie, nie jest do końca słaba. Racjonalizuje dzień po dniu, co się wydarzyło w jej życiu, by ostatecznie podjąć najlepszą decyzję i szukać odpowiedzi na nurtujące ją pytania. Czuję jednak ogromny niedosyt postacią detektyw D. D. Warren. Jej postać jest najsłabiej zarysowana, jakby D. D. w kolejnych odsłonach serii rozwijała się i dojrzewała w kierunku szczęśliwej żony, matki i właścicielki psa. Brak w niej zadziorności, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Brak w niej zdecydowania i szybkiego podejmowania decyzji. Wydaje się znudzona swoją pracą. Przez pierwsze 200 stron książki zachowuje się jakby nie dostrzegała co się tak naprawdę kryje za śmiercią Cartera, przyjaznego, sympatycznego sprzedawcy okien.

Kontynuacje serii nie zawsze są tak udane jak pierwsze tomy, nawet jeśli fabuła jest interesująca. Może przesyt bohaterami? Może autorom wydaje się, że dominujące, najciekawsze cechy, nie muszą być w każdej kolejnej książce z serii tak uwypuklane? Trudno powiedzieć.  Bez wątpienia jednak „Powiem tylko raz” jest książką dla fanów Lisy Gardner i dla tych, którzy chcą poczytać o zmaganiu się w codzienności z własnymi traumami, złymi doświadczeniami i demonami, które nie chcą odpuścić. Najlepiej jest stanąć z nimi twarzą w twarz.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję WYDAWNICTWU ALBATROS.