CZTERY LIŚCIE KONICZYNY

• Autor:WERONIKA TOMALA
• Wydawnictwo:ZYSK I S-KA
• Liczba stron:296
• Data premiery:23.02.2021r.
• Moja ocena:7/10

Czytałam dwie ostatnie książki Weroniki Tomali, kiedy więc dowiedziałam się, że wychodzi nowa, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Książka była inna niż poprzednie, ale bardzo mi się podobała.

Judyta to pielęgniarka pracująca w sopockiej klinice, oddana swojemu zawodowi, w gruncie rzeczy bardzo samotna i zamknięta w sobie. Ukojenia szuka w książkach i to wśród nic w małej biblioteczce przy plaży znajduje dziennik, który zmieni jej życie. Nie potrafi pozostać obojętna wobec zawartej w nim prośbie, by dostarczyć dziennik do adresata. Wybiera się w podróż do Poznania. Matusz mieszka w małej chatce w lesie, to tak chowa się przed ludźmi ze swoim złamanym sercem, Gdy w drzwiach jego domu staje kobieta z dziennikiem, który dotyka jego najgłębszej rany, jest wściekły i wyładowuje swoją złość na posłańcu. Ta wizyty jednak nie daje mu spokoju. Postanawia odkryć prawdę…. Jaka będzie w tym rola Judyty? Jak rozwinie się ta znajomość?

Powieść czyta się bardzo szybko i lekko, trudno się od niej oderwać. Dotyka wielu emocji, porusza, jest w niej smutek, ogromna miłość, ale i optymizm i motywacja do poszukiwania życiowej siły. Judyta jest niezwykłą bohaterką, pielęgniarka z powołania, wrażliwa, skromna, dobra osoba, chce i lubi pomagać ludziom, przy czym czasami zapomina o sobie, w głębi duszy marzy o prawdziwej miłości. Mateusz to też ciekawa postać, niby twardy facet, tatuator, zraniony zamyka się na wszystkich i wszystko i ucieka na pustkowie. Początkowo wydaje się, że nic ich nie łączy, że się irytują, ale powoli znajdują wspólny język. Powieść składa się z krótkich rozdziałów w narracji pierwszoosobowej prowadzonej przez Judytę. Na początku każdego rozdziału jest definicja jakiegoś symbolu, który ma nawiązywać do jego treści. Z jednej strony ciekawa koncepcja, z drugiej czytanie definicji trochę wytrąca mnie z „rytmu” powieści i najczęściej kończy się tym, że tylko prześlizguję się wzrokiem po definicji.

Muszę powiedzieć, że książka zaskoczyła mnie na plus, porusza wiele emocji, jest pełna bólu, ale i miłości do życia i nadziei. Zakończenie spowodowało, że miałam ciarki. Ciekawa koncepcja. Polecam Wam tę książkę i gwarantuję, że szybko jej nie zapomnicie.

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję WYDAWNICTWU ZYSK i S-KA.