DEMONY BABIEJ GÓRY

• Autor: IRENA MAŁYSA
• Wydawnictwo: MOVA
• Seria: BAŚKA ZAJDA. TOM 4
• Liczba stron: 376
• Data wznowienia: 29.05.2024r. 

29 maja br. premierę miał czwarty tom serii o Baśce Zajdzie pt. „Demony Babiej Góry” od Wydawnictwo Mova autorstwa Irena Małysa strona autorska. To kolejna książka tej Autorki, którą przeczytałam. Poprzednie to: „W cieniu Babiej Góry”, „Więcej niż jedno życie” oraz „Daleko od Babiej Góry”. Serię oceniam generalnie jako bardzo udaną. Podoba mi się postać podkomisarz Barbary Zajdy z komendy powiatowej w Suchej Beskidzkiej. Podoba mi się jej dziadek Uciecha i jej góralskie pochodzenie, a także życie z Tomaszem w patchworkowej rodzinie. Mam nadzieję, że Was natomiast ciekawi czy podobała mi się czwarta część😉. 

Fabuła oparta jest na dwóch planach czasowych. Współczesność opiera się na wyjeździe Baśki Zajdy ze swoją matką do nadmorskiej miejscowości – Marucice w sierpniu 2022. Celina korzysta z uroków sanatoryjnych. Baśka pragnie dotrzymać jej popołudniami towarzystwa i sama odpocząć w Domkach „Mewa”. Ośrodek prowadzi Iwona i Stefan Tulejowie. Baśce od razu przypada go gustu ich syn, dziewiętnastoletni albinos Zachary. Chłopak pomaga jej zrozumieć okolicznych mieszkańców, którzy kompletnie nie przejmują się zaginięciem Darii Kuleszy prowadzącej razem ze swym partnerem Goranem Sabo „Morski Glamping”, w którym pierwotnie Zajda zarezerwowała noclegi. To właśnie w okolicznościach odbierania zaliczki Zajda dowiedziała się o zaginięciu partnerki Gorana. Przeszłość dotyczy wydarzeń z życia Jadźki Stanach, która ze swym synem Andrzejem w dniu 9 kwietnia 1969 roku ucieka ze Skawicy od męża do Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Marucicach za pracą, za nowym życiem. Śledzenie wydarzeń sprzed kilkudziesięciu lat doprowadza do finału, w którym nie tylko łączą się losy współczesnych bohaterów Marucic, ale także losy bohaterów z innych części powieści. Okazuje się, że Baśka poznała syna Jadźki, w „ten okropny dzień w jego zakładzie w Skawicy. Kiedy halny szalał pod Babią Górą.” 

„(…) To zawsze będzie wracać. Nie można całkiem odrzucić przeszłości. Można z nią pracować, oswoić jak dzikie zwierzę, ale nie sposób o niej w pełni zapomnieć.” -„Demony Babiej Góry” Irena Małysa.

Ta książka jest właśnie o tej przeszłości. O przeszłości Baśki, która rok wcześniej o mało co nie straciła życia. To wydarzenie pozostawiło w jej ciele i duszy głębokie blizny. Jest także o przeszłości samej Jadźki, która z synem próbowała ułożyć sobie życie w komunistycznych PGR. Której relacja z Mietkiem zwieńczona została 15-letnim związkiem. Zaś konflikt z brygadzistką Anną Kobylską kosztował ją i stratę syna, i stratę wnuczki na lata. Narracja jest trzecioosobowa, prowadzona z punktu widzenia różnych bohaterów, jak wspomniałam już na dwóch planach czasowych – w 1969 roku i współcześnie w 2022r. Naprzemienność niedługich podrozdziałów powoduje, że napięcie i ciekawość czytelnika wzrasta. Tak naprawdę wiele się dzieje i w jednej, i w drugiej warstwie czasowej. Czasem trudno nadążyć i nad wątkami pobocznymi, i nad bohaterami wydarzeń, którzy mnożą się z biegiem akcji. Taki sposób poprowadzenia historii przez Autorkę sprawia, że cały czas myślałam, jak te dwa plany czasowe się ze sobą połączą. I nie ukrywam, że zakończenie było dość zaskakujące. W perspektywie współczesności uderzył mnie motyw morderstw związanych z lokalnym kołem myśliwskim. Morderstw na bezbronnych zwierzętach, a także na tych, co lokalnym ważniakom przeszkadzają w realizowaniu swojej morderczej pasji. W warstwie przeszłości uderzył mnie wątek wnuczki i syna, którzy się mieli ku sobie. Ciągle się zastanawiam, czy się dowiedzieli o powiązaniach rodzinnych, czy też nie. Wstyd się przyznać, ale myślę, czy to gdzieś mi nie uciekło czytając późno wieczór🤨. Do tego tajemniczy dom z dużą ilością bydła. Mroczny klimat tajemnicy i zagadkowości, a także pojawiająca się znikająca kobieca postać. No i sama Emma Maślak, która dołożyła tylko dodatkowych emocji. 

Dobrze Małysa powiązała postać Baśki z lokalną aspirant Moniką Ferszt. Choć ze względu na mnogość wątków zaskoczona była takich sposobem opowiadania tak skomplikowanej historii. Według mnie poruszonych w powieści wątków starczyłoby na co najmniej dwie odrębne powieści.

Nie jest to również kryminał w gatunku, do którego jestem przyzwyczajona. Dla mnie to bardziej powieść obyczajowa z wątkami kryminalnymi. Wielowarstwowa powieść obyczajowa poruszająca wiele kwestii; zazdrości, zawiści, ucieczki od swego życia, o rozpoczynaniu na nowo, o zabobonach, o wierzeniach, o wiejskich znachorkach, o kazirodztwie, o powierzchownych relacjach, o walce o swoje, o hermetycznej społeczności, która nie lubi obcych, o chronieniu własnego dziecka, ale tylko według własnego uznania, o romansach, a nawet o gangsterach i osobach trzymających lokalnie władze. Możliwe, że ta wielowątkowość spowodowała u mnie poczucie, że niektóre kwestie nie zostały dopowiedziane, niektórzy bohaterowie i relacje nie zostały do końca rozpisane, że pozostał potencjał, za którym było mi tęskno. Przykładowo brakowało mi rozwinięcia w relacji Jadźki i Mietka. Sama zresztą młoda Jadźka była dla mnie bohaterką nieodgadnioną. Jej aparycja, która składała się na samą biedę jakimś cudem zachwyciła PGR-owskiego zootechnika, a i o jej charakterze nie mogłam nic dobrego powiedzieć. Bardzo nierówny. Z jednej strony martwiąca się matka chcąca dla syna jak najlepiej, z drugiej kobieta wulgarna, zabobonna, zacofana. Jakoś całkowicie ten wątek romansowy mnie nie przekonał.  Zabrakło mi również dopowiedzenia historii Andrzeja, który chwilami był bardzo emocjonujący. Co się z nim stało i jak potoczyło się jego życie.

Jest to książka, do której warto sięgnąć chociażby po to, by wyrobić sobie własne zdanie. Zdecydowanie dla fanów skomplikowanych historii z szeroką rozbudowaną warstwą społeczną. Dla ciekawych tego, jak się kiedyś żyło. Dla fanów serii i nie tylko. Każdy tom cyklu możecie czytać odrębnie, gdyż każda książka opowiada inną fabułę. 

Miłej lektury! 

Moja ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję  WYDAWNICTWU MOVA.