WYJAZD NA WEEKEND

• Autorka: SARAH ALDERSON
• Wydawnictwo: ALBATROS
• Liczba stron: 384
• Data premiery: 13.04.2022r.

Książką zainteresowałam się najpierw ze względu na tytuł, który baaaaardzo dobrze mi się skojarzył. Później, ze względu na opis Wydawcy @WydawnictwoAlbatros. Czytając o dwóch wieloletnich przyjaciółkach, które wybrały się po czteroletniej przerwie na weekend, nastroił mnie od razu pozytywnie. Przypomniał mi wspólną obietnicę moją i mojej psiapsi w temacie takich wyjazdów. Obiecałyśmy sobie, podobnie jak Orla i Kate, co najmniej jeden taki wspólny wyjazd w roku. Prawdą jest, że i u nas pojawiła się wieloletnia przerwa. Chociaż po przeczytaniu thrillera „Wyjazd na weekend” Sarah Alderson, który premierę miał w ostatnią środę, zastanawiam się, czy ten wyjazd ma sens😉.

Książka światową premierę miała 23 lipca 2020 roku. Przy okazji ekranizacji filmu na jej podstawie na platformie Neflix, Wydawnictwo Albatros opublikowało powieść i u nas. Ci co oglądali film, chwalą. Ja po przeczytaniu tej pozycji już śmiało mogę go obejrzeć. Co do zasady nie lubię najpierw poznawać filmowej adaptacji, zanim nie przeczytam oryginalnego utworu😉.

„Patrząc za odlatującym motylem, czuję się dziwnie lekka, jakby żal, który ściskał moją pierś niczym imadło, odrobinę zelżał. Może tak to się odbywa, stopniowo, aż w końcu znów będę mogła swobodnie oddychać.” -„Wyjazd na weekend” Sarah Alderson.

O tym myśli Orla po zakończeniu tytułowego wyjazdu weekendowego z Kate. A przecież wszystko układało się wyśmienicie. Wspaniały apartament w Lizbonie. Udany lot. Kochany mąż – Bob i córka Marlow zostawiona pod najlepszą opieką ojca w domu. I one dwie. Stęsknione wzajemnej obecności. Pragnące poczuć trochę swobody i luzu na portugalskiej ziemi. Nawet dwaj przystojni Portugalczycy poznani w barze wydawali się strzałem w dziesiątkę, dość, że przystojni to jeszcze niezwykle mili i nienachalni. Punkt widzenia Orli zmienia się po pierwszej nocy, gdy kobieta odkrywa, że nie ma jej przyjaciółki w mieszkaniu. Zaczyna wracać do miejsc, w których były poprzedniego wieczora. Właściciel mieszkania mieszkający na dole – Sebastian, uskarża się na hałasy i harmider na schodach po godzinie trzeciej w nocy. Barman w barze nie kojarzy, by Kate wróciła później sama. A policja nie chce przyjąć zgłoszenia. Sytuacji nie poprawia fakt, że Orla nic nie pamięta od momentu gdy wyszły z baru. Nic nie pamięta…. do samego poranka.

To pierwsza książka Autorki opublikowana w Polsce i przyjęłam ją bardzo dobrze. Naprawdę udana książka. Jej największą zaletą jest zakończenie. Naprawdę szokujące. Karuzela postaci też zasługuje na uwagę. Niby kochający mąż, chociaż nie do końca. Niby najlepsza z możliwych wieloletnia przyjaciółka, jednak nie całkiem. Nawet Toby, nie jest taki zły, jaki został wykreowany. Podobnie jak Sebastian, który pod przykrywką miłego uśmiechu ukrywa swoje prawdziwe oblicze. Zaskoczeniem jest także Konstandin, członek albańskiej mafii i kierowca Ubera jednocześnie.  To niespodziewane wnętrze bohaterów jest istotną zaletą tej publikacji. Narracja prowadzona jest z perspektywy Orli. Orla jest narratorką powieści. To z jej punktu widzenia poznajemy jej emocje i relacje z Kate. Zaczynamy rozumieć jej doświadczenia w małżeństwie, a szczególnie w staraniu się o dziecko. Poznajemy jej uczucia macierzyńskie i ufność, że ci, których kocha nigdy ją nie zawiodą.

Narracja prowadzona jest bardzo płynnie. Dopracowana jest od początku do końca. Jedyny malutki minus związany jest z przemyśleniami Orli. Niektóre powtarzały się. Miałam wrażenie, że jej związek z Bobem, rodzicielstwo i miłość do Marlow, trudy macierzyństwa i starania się o dziecko, długoletnia relacja z Kate mielone były wielokrotnie. Orla z Kate zostały przedstawione jako przeciwieństwa. Miło młodzieńczych wspólnych szaleństw, to Orla dorosła. Kate – przedsiębiorcza, wyluzowana, wyemancypowana, jakby wiecznie seksualnie pobudza i szukająca ciągłych wrażeń, nawet w substancjach niedozwolonych. Akcja z początku się ciągnęła. Autorka rozbudowała wątek obyczajowy aż do setnej strony. Fabuła rozkręciła się dopiero na ostatnich stu pięćdziesięciu stronach.  I to była część, od której nie mogłam się oderwać.

Dwie przyjaciółki, dwóch mężów, dwóch przystojnych nieznajomych. Do tego klimatyczna Lizbona i kierowca Ubera z Kosowa. I morderstwo, którego rozwiązanie sprosta oczekiwaniom każdego fana thrillerów. Miłej lektury!

Moja ocena 7/10.

Recenzja powstała dzięki Wydawnictwu Albatros.