UWIĘZIONA

• Autor: B.A. PARIS
• Wydawnictwo: ALBATROS
• Liczba stron: 352
• Data premiery: 25.01.2023r.

B.A. Paris chyba nikomu przedstawiać nie trzeba. To niekwestionowana mistrzyni brytyjskiego thrillera psychologicznego. Jej powieści cenię od dawna. Do dziś pamiętam te emocje, grozę i niedowierzanie, które towarzyszyły mi podczas lektury debiutu autorki „Za zamkniętymi drzwiami”. To powieść i kobiecie uwikłanej w związek z psychopatą. Potem czytałam równie rewelacyjny, choć zupełnie inny „Dylemat” oraz „Dublerkę” napisaną wspólnie z innymi brytyjskimi autorkami. Ostatnią przeczytaną przeze mnie powieścią autorki była „Terapeutka”, która wywarła na mnie zdecydowanie mniejsze wrażenie niż poprzednie książki autorki, choć też miło spędziłam z nią czas. Oprócz lektury twórczości B.A. Paris, miałam okazję poznać ją samą podczas tegorocznych Targów Książki w Warszawie. Zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie, uśmiechnięta, sympatyczna, mimo mnóstwa książek, które musiała podpisać z każdym zamieniła kilka słów. Podczas tego spotkania byłam już po lekturze jej najnowszej powieści pt. „Uwięziona”, która premierę miała 25 stycznia bieżącego roku. Dlaczego recenzję publikuję dopiero teraz? Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie, oprócz ciągle rosnących stert książek i toczącego się, mam wrażenie, coraz szybciej, życia😊 Niektórzy mówią jednak, że „lepiej późno, niż wcale” pozwólcie więc, że dzisiaj podzielę się z Wami wrażeniami z lektury, zachęcając tych nielicznych z Was, którzy jeszcze nie znają twórczości autorki do jak najszybszego nadrobienia tego braku.

Amelie od dawna musi dbać sama o siebie. Straciła ojca, gdy była nastolatką, ale zanim wpadła w trypy opieki społecznej i rodzin zastępczych udało jej się uciec i zacząć nowe życie w Londynie. Miała szczęście, gdyż poznała dobrych ludzi, którzy jej pomogli, znalazła przyjaciół, a po jakimś czasie zdobyła pracę w luksusowym magazynie. Wkrótce potem zgodziła się poślubić jego właściciela, Neda Hawthorpe’a, syna miliardera. Ich związek dla obojga był układem, ale szybko okazało się, że Ned nie był taki, jaki chciał się wydawać. Amelie znajduje się więc w niebezpieczeństwie, Zanim jednak zdąży pomyśleć co mogła by zrobić budzi się w ciemnym pokoju. Nie ma pojęcia co się stało, kto ją tam umieścił. Wkrótce okazuje się, że razem z mężem została porwana. Znajduje się więc w ogromnym niebezpieczeństwie, ale nawet wtedy nie chce wrócić do boku męża…

Powieść ma ciekawą konstrukcję. Składa się z dwóch części. Pierwsza z nich zatytułowana „Porwanie” składa się z 56 rozdziałów rozgrywających się na przemian w dwóch planach czasowych „Teraz” i „Kiedyś”. Druga część zatytułowana „Rozliczenie” liczy 27 rozdziałów. Obie części prowadzone są w narracji pierwszoosobowej. Zabieg polegający na tym, że najpierw poznajemy bohaterkę znajdującą się w bardzo trudnym położenia, która  budzi się w ciemnym z napastnikiem na sobą, a potem stopniowo poznajemy jej przeszłość, naprzemiennie z bieżącym rozwojem sytuacji, by na koniec odkryć, że nic nie było takie jak nam się wydawało, jest genialny. Autorka jest mistrzynią stopniowania napięcia i mieszanie czytelnikom tropów. Chociaż muszę przyznać, że ta powieść jest trochę słabsza, niż pierwsze autorki. Bohaterka momentami mnie irytowała, wkurzała mnie jej naiwność i lekkomyślność, pewnych rzeczy też można było się domyślić. Muszę jednaki przyznać, że dobrze przy niej spędziłam czas. Styl autorki jest lekki i wciągający, a książkę czyta się szybko, choć w pierwszej części trochę dłużył mi się motyw porwania i przetrzymywania bohaterów. Generalnie całość utrzymana na przyzwoitym poziomie, choć moje oczekiwania wobec autorki są zdecydowanie wyższe. Czekam z niecierpliwością na kolejną powieść i mam nadzieję, że będzie równie dobra jak jej pierwsze książki.

Moja ocena: 7/10

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję WYDAWNICTWU ALBATROS.