#ruthware

„Dzień zero” Ruth Ware

/ Słoneczna Strona Życia / Dodaj komentarz

DZIEŃ ZERO

  • Autorka: RUTH WARE
  • Wydawnictwo: CZWARTA STRONA
  • Liczba stron: 390
  • Data premiery: 28.02.2024r. 
  • Data premiery światowej: 20.06.2023r. 

Powieść Ruth Ware pt. „Dzień zero” od Czwarta Strona Kryminału to piąta powieść tej autorki, którą bardzo cenię. Poprzednie recenzje jej książek znajdziecie na moim blogu: „Pod kluczem”, „Śmierć Pani Westaway”, „Jedno po drugim” oraz „Ta dziewczyna”. 

„Jack i jej mąż Gabe to najlepsi w branży testerzy systemów zabezpieczeń. Jedno z rutynowych zleceń wymyka się jednak spod kontroli zawodowców i gdy kobieta wraca do domu, znajduje w nim martwego męża. Policja ma jedną podejrzaną – Jack.” – z opisu Wydawcy. 

Fabuła oparta jest na ściganiu się z czasem. Na próbie udowodnienia, że Jack nie miała nic wspólnego ze śmiercią swego męża. Czy jej się uda? 

Książkę przeczytałam bardzo szybko. Bardzo mi się podobała. O dziwo, w przeciwieństwie do pozostałych znalazły się w niej liczne elementy sensacyjne. Tempo narracji jest szybsze niż w poprzednich książkach tej autorki. Na uwagę zasługuje nietypowa para bohaterów, która w moim przypadku wzmocniła pozytywny odbiór. Fabuła trzyma w napięciu i wciąga praktycznie do ostatniej strony. 

Bardzo sprawnie autorka poprowadziła fabułę, którą zawarła w rozdziałach zawierających w podtytułach oznaczenie czasu. Wszystko zaczyna się od momentu odnoszącego się do „Sobota, 4 lutego. MINUS OSIEM DNI”. I dzięki temu od samego początku zachodziłam w głowę, co będzie po tych ośmiu dniach? Co się stanie? Narracja pisana jest w formie pierwszej osoby z perspektywy Jack. Nie ukrywam, że imię w formie Jack w wielu miejscach mnie irytowało. W myślach bohaterkę i tak nazywałam Jackie. Mam nadzieję, że Ruth Ware nie miałaby mi tego za złe. 

Wracając jednak do publikacji to wiele się w powieści dzieje. Idealna książka dla fanów sensacji, szybkich akcji, bez zbędnych ozdobników i opisów przyrody na dwie strony. Tempo fabuły zaskakiwało mnie od samego końca. Jedyne, czego mi tutaj brakowało to finału takiego, który mnie oszołomi i zafascynuje. Takiego, który mnie ogromnie zaskoczy i sprawi, że zastygnę ze zdumienia. Mimo tego zdecydowanie polecam ten thriller, który został napisany z ogromną estymą i zaangażowaniem w emocje kobiecej postaci, która zrobiła wszystko, by prawda ujrzała światło dzienne.   

Moja ocena: 8/10

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję WYDAWNICTWU CZWARTA STRONA.

„Ta dziewczyna” Ruth Ware

/ Słoneczna Strona Życia / Dodaj komentarz

TA DZIEWCZYNA

  • Autorka: RUTH WARE
  • Wydawnictwo: CZWARTA STRONA
  • Liczba stron:512
  • Data premiery: 17.05.2023r.
  • Data premiery światowej: 12.07.2022r. 

Do thrillera brytyjskiej pisarki Ruth Ware  „Ta dziewczyna” podeszłam bez entuzjazmu. Mogło to wynikać z tego, że zasugerowałam się licznymi nieprzychylnymi opiniami stwierdzającymi, że to najsłabsza powieść autorki. Jest to piąta powieść wydana przez Czwarta Strona Kryminału autorstwa Ruth Ware. I czwarta o której opinia znalazła się na moim czytelniczym blogu (w kolejności publikacji: „Pod kluczem”, „Śmierć Pani Westaway”, „Jedno po drugim”). 

„(…) i nagle przeszywa ją wspomnienie tamtego wieczoru przed wielu laty, kiedy biegli razem przez Fellows Garden, miała wtedy na sobie jego kurtkę. I tak to się skończyło dla Hugh. Tak też skończy się teraz dla niej”. -„Ta dziewczyna” Ruth Ware

Słynny koledż Pelham na Oxfordzie. Nowy dom na najbliższe trzy lata dla Hannah, dla April, dla Hugh, dla Willa, dla Ryana, dla Emily i dla wielu innych studentów. Nie wszystkim jednak było dane go skończyć. Nie skończyła go Hannah Jones. Miła dziewczyna, która dla wszystkich chciała być przyjazna. Nie skończyła również April Clarke – Cliveden atrakcyjna młoda kobieta, która z doktorem wykładającym na studiach była na „Ty”, która uwodziła chłopaka swojej koleżanki, która była niewierna Willowi i która robiła najbliższym niewybredne przykre niespodzianki. Która miała swoich wrogów. Wiele lat po jej śmierci jej współlokatorka zaczyna wątpić, czy przez jej zeznania nie został osadzony niewinny człowiek. Czy to przez nią John Neville, „lepiej znany jako Dusiciel z Pelham” nie zmarł w więzieniu w wieku 63 lat?

Mam niejednorodne spostrzeżenia po przeczytaniu tej powieści. Widzę i jej mocne, i jej słabe strony. Zacznę od negatywów. Niemiłosiernie dłużyła mi się fabuła!!! Książka mogłaby mieć o co najmniej 150 stron mniej, a i tak nic by nie straciła ze swej treści. Liczne powtórzenia. Wałkowanie ciągle jednego i tego samego wątku, kiedy akcja i tak była skupiona wobec Hannah Jones, aktualnie de Chastaigne i jej wątpliwości, czy to, co widziała wiele lat temu było rzeczywistą prawdą, czy tylko jej oczekiwaniem. Chyba w pisaniu autorka tak się zagalopowała, że nie zauważyła, iż trafne sformułowanie pojawiło się dwukrotnie w publikacji. „Will ma dość przyzwoitości, by wyglądać na lekko zawstydzonego.” – dałabym sobie głowę uciąć, że to zdanie przeczytałam wcześniej. Możliwe też, że to deja vu i zostałabym bez głowy. 

Co do samego wątku kryminalnego to przyznaję, że pomysł był bardzo zgrabny. Powracająca przez lata trauma nagle znajduje ujście i zaczyna dominować nad życiem dorosłego już człowieka. To trochę takie wracanie do przeszłości, by zamknąć pewien rozdział, by zacząć żyć pełną piersią. Natomiast wykonanie nie do końca się udało. Hannah wydawała mi się w swoich działaniach nieracjonalna. Nużyło mnie zaglądanie do jej wnętrza w sposób, który przedstawiła autorka. Kompletnie mnie jej życie wewnętrzne nie przekonało. Nierówno Ruth Ware, moim zdaniem, opisywała, z czym główna bohaterka musiała się mierzyć przez lata. Jej relacje z kolegami i koleżanki z koledżu również były nierealne. Taka otwartość po tylu latach braku kontaktu, dla mnie osobiście wątpliwa. Byli na każde jej zawołanie. Trochę przypominało mi to narrację bardziej życzeniową – tak autorka by sobie życzył, niż rzeczywistą. Odebrałam Hannah jako wyjątkowo naiwną młodą kobietę, która historii sprzed lat niby podporządkowała całe swoje życie, „niby”. 

Co do zalet to przyznaję, że niektóre postaci były naprawdę dobrze wykreowane. Kosnekwentnie autorka przedstawiła Hugh, kujona na pierwszym roku medycyny, chłopaka do „rany przyłóż”, z którym Hannah stworzyła przyjazną więź. Podobał mi się też wątek z doktorem Horatio Myersem, sąsiadem dziewczyn z bursy. Mógł być naprawdę bardzo ciekawym bohaterem, o ile autorka nadałaby mu większego znaczenia i poświęciła mu więcej stron. Był naprawdę dobrym materiałem na kogoś, kto mógłby namieszać w tym tak naprawdę leciutkim thrillerku (ps. jedyne napięcie odczułam w końcówce). Podobała mi się konstrukcja rozdziałów i przedstawianie historii „Przed” i „Po”. To jest chyba ulubiona konstrukcja książek Ruth Ware, te retrospekcje, które mają bardziej namieszać, niż wyjaśniać. Duży plus za to, że główną bohaterką jest kobieta w ciąży. Jestem tym naprawdę mile zaskoczona, bo chyba po raz pierwszy w książce tego gatunku i z taką fabułą występuje kobieta w ciąży, ze wszystkimi jej atrybutami, trudnościami i bolączkami. Świetny pomysł, naprawdę odosobniony. 

Książka dla fanów Ruth Ware. Pozycja dla czytelników, którym nie straszna przydługa, rozciągana do granic fabuła i lekkość thrillera. Lubicie Ruth Ware? Jeśli tak to sprawdźcie jak spisała się w „Tej dziewczynie”. 

Moja ocena: 6/10

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję WYDAWNICTWU CZWARTA STRONA.

„Jedno po drugim” Ruth Ware

/ Słoneczna Strona Życia / 1 Komentarz

JEDNO PO DRUGIM

  • Autorka: RUTH WARE
  • Wydawnictwo: CZWARTA STRONA
  • Liczba stron:464
  • Data premiery: 23.03.2022r.

Miałam okazję przeczytać dwie poprzednie książki Ruth Ware wydane przez Czwartą Stronę Kryminału. „Pod kluczem” bardzo mi się podobała, „Śmierć Pani Westaway” troszkę mniej, ale oceniłam ją pozytywnie. Kiedy więc dowiedziałam się o premierze „Jedno po drugim” wiedziałam, że koniecznie muszę ją przeczytać, tym bardziej, że, i opis, i okładka są bardzo intrygujące.

Współpracownicy modnego londyńskiego start-upu technologicznego uczestniczą w służbowym wyjeździe. Pobyt w luksusowym, rustykalnym  domku narciarskim w francuskich Alpach zapowiada się jako niesamowita przyjemność. Co jednak tak naprawdę przyświeca właścicielom firmy, gdy go organizują? Okazuje się, że każdy z nich ma w tym swój interes… Sprawa się komplikuje, gdy wychodzi na jaw, że firma otrzymała poważną ofertę, na miliony dolarów, która może zupełnie zmienić przyszłość ich wszystkich, a każdy z współwłaścicieli ma do niej inny stosunek. Czy ten wyjazd to szukanie popleczników? Niespodziewanie siły natury komplikują wszystko jeszcze bardziej. Burza śnieżna i trudne warunki atmosferyczne wprowadzają atmosferę niepokoju i zagrożenia, a lawina odcina domek od świata. Gdy okazuje się, że nie wszyscy wrócili ze stoku sprawa staje się poważna. Sytuacja pogarsza się jeszcze bardziej, gdy okazuje się, że inni uczestnicy wyjazdu również są w niebezpieczeństwie….

Powieść czyta się rewelacyjnie. Autorce świetnie udało się oddać duszną, mroczna, niepokojącą atmosferę zagrożenia i niepewności. Początkowy luźny, towarzyski nastrój zmienia się wraz z rozwojem wydarzeń i odczuwamy to niemal na własnej skórze. Narracja jest pierwszoosobowa, prowadzona na zmianę przez dwie bohaterki – Liz, była pracownicę firmy oraz Erin, pracownicę firmy wynajmującej domek, odpowiedzialnej za obsługę pobytu ekipy firmowej. Poznajemy więc zdarzenia, z dwóch odmiennych punktów widzenia – osoby tkwiącej w środku wydarzeń, choć przez to, że jako jedyna nie pracuje już aktualnie w firmie, jednak trochę jest odseparowana od reszty oraz osoby zupełnie nie związanej z towarzystwem, która obserwuje wydarzenia niejako z zewnątrz. Zabieg ten spowodował, że napięcie stopniowo wzrasta, a tajemnice powoli zostaje odsłonięte, aż do kumulacji napięcia i rozwiązania całej zagadki. Akcja została tak poprowadzona, że w pewnym momencie zaczynamy się domyślać kto stoi za wszystkimi wydarzeniami. Jednak mimo to rozwój wydarzeń zaskakuje i trzyma w napięciu.

Książka bardzo mi się podobała, wprost nie mogłam się od niej oderwać. Bardzo lubię thrillery rozgrywające się zimą w górach, w atmosferze zagrożenia, gdzie do niebezpieczeństw czyhających ze strony natury, dochodząc te będące dziełem człowieka. Najnowsza powieść Ruth Ware bardzo przypominało mi atmosferę „Rozgrywki” Allie Reynolds, książki, która również bardzo mi się podobała. Jeżeli potrzebujecie emocji, które oderwą Was od rzeczywistości i dostarczą silnych wrażeń gorąco polecam Wam „Jedno po drugim”, to chyba jak do tej pory moja ulubiona książka autorki.

Moja ocena: 8/10

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Czwarta Strona.

   

„Śmierć Pani Westaway” Ruth Ware

/ Słoneczna Strona Życia / 3 Komentarze

ŚMIERĆ PANI WESTAWAY

  • Autor:RUTH WARE
  • Wydawnictwo:CZWARTA STRONA
  • Liczba stron:480
  • Data premiery:02.06.2021r.

Czytaliście poprzednią książkę autorki? Jeśli nie, a chcecie się dowiedzieć czy przypadła mi do gustu to zachęcam do przeczytania recenzji Pod kluczem. Książka bardzo mi się podobała.

Opis wydawcy w przypadku „Śmierć pani Westaway”, która premierę miała zaledwie 2 czerwca, zastanawia. Jak czytam „Każda rodzina ma swoje mroczne tajemnice” to zakładam, że będzie to dobra powieść. Powieść głęboka, powieść druzgocąca. Często wydania od Wydawnictwa Czwarta Strona takie są. Spełniają moje wymagania. Oj spełniają. Sama okładka już wiele obiecuje. Zamknięta, stalowa brama. Ciekawi Was co za nią jest, za tą bramą? Mnie ciekawiło bardzo.

„(…) dzieci to tylko kłódki do patriarchalnych kajdanek małżeństwa”.

„Śmierć pani Westaway” Ruth Ware

Tylko, że o dzieci w tej książce chodzi. Dzieci niechciane, niespodziewane, dzieci, które pojawiają się przedwcześnie. Dzieci będące czyimiś wnukami, siostrzeńcami, bratankami. Czyimiś dziećmi. Takim dzieckiem jest Hal. Samotna, dopiero co przekroczyła dwadzieścia lat, sierota. Tęskniąca za matką, którą straciła trzy lata wcześniej. Zarabiająca pieniądze wróżąc z kart, rąk lub z oczu. Pieniądze, których los jej do tej pory skąpił, których zawsze było za mało. Los wydaje się odmieniać gdy dowiaduje się o tym, że została spadkobierczynią Pani Hester Westaway, jej babci. Wyrusza więc do posiadłości w Kornwalii, gdzie dowiaduje się o istnieniu trzech wujków, o których nie miała pojęcia. W jaki sposób zmienią jej życie? Czy uda jej się odnaleźć więź z Ablem, Ezrą i Hardingiem? Czy będzie tylko dla nich zagrożeniem? Kolejnym zagrożeniem.

Tajemnice w staroangielskiej posiadłości

Trochę jak w „Wichrowych wzgórzach” Emily Brontë, które uwielbiam. Ogromna, stara posiadłość. Zimna posiadłość, ze stromymi schodami, emaliowanymi wannami na nóżkach. Strzeliste okna na strychu. Okna zabite kratami. Rodzina z tradycjami. Dzieci wychowywane „twardą ręką”, zamykane w pokoju na strychu z zakratowanymi oknami za każde małe, niewinne przewinienie. Despotyczna matka nie okazująca uczuć. Gospodyni, teraz już ponad osiemdziesięcioletnia, głucha, słaba, kuśtykająca, ale do końca oddana swojej chlebodawczyni. Wierna do końca, do jej śmierci.

To historia o odnajdywaniu siebie. O poznawaniu własnej matki, prawdziwej matki. O penetrowaniu jej przeszłości, o której nic nie wspominała nic nie mówiła. To historia o poszukiwaniu ojca. Ojca, którego się do tej pory nie znało.

To wszystko w dusznym, angielskim klimacie. Deszczowym, wietrznym, zimnym. W angielskim stylu pozostała rodzina milczy, milczy gospodyni, milczy nawet notariusz, mimo, że widać, że chciałby coś powiedzieć. W tym wszystkim próbuje odnaleźć się młoda dziewczyna, samotna dziewczyna.

Styl autorki bardzo dobry, mimo klimatu, który wiernie odwzorowała. Narrator jest trzecioosobowy. Retrospekcje odnoszące czytelnika do 1994 roku pozawalają poznać motywy, zatracić się w ówczesną rzeczywistość. Poznać realne wydarzenia z przeszłości.

Bardzo podobał mi się poboczny wątek homoseksualizmu jednego z synów Hester Westaway. Jej braku tolerancji, wręcz jawnej nienawiści. Lata dziewięćdziesiąte nie w każdej rodzinie przyniosły odwilż. Nie w każdej przyniosły tolerancję. Na pewno nie w tak starej rodzinie z tradycjami.

Nie spinały mi się tylko te niespodziewanie odnalezione dzienniki. Wydawały mi się ogromnym uproszczeniem. Dzienniki, w których wiele stron wyrwano, zatarto. Dzienniki, w których opisano historię Maggie i historię Maud. Dzienniki schowane w ogromnym, starym domu. Przez wiele stron zastanawiałam się, że gdyby mieszkańcy posiadłości rzeczywiście chcieli ukryć pewne z przeszłości zdarzenia to w pierwszej kolejności zrobiliby wszystko, by żaden ślad nie został.  Mało prawdopodobne, by ktoś z zewnątrz nagle je odnalazł i stał się ich posiadaczami. Tak cenne skarby, jak dzienniki skrywające tajemnice chroni się przede wszystkim.

Rodzinne tajemnice sprawdzają się w każdej prozie. Ostatnio czytałam wiele takich wątków. Ale rodzinne tajemnice w staroangielskim domostwie mają dodatkowy urok i tak naprawdę mroczny klimat. Klimat, w który warto zanurzyć się w trakcie tych parę wolnych, sennych dni. Zachęcam do lektury.

Moja ocena: 7/10

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Czwarta Strona.



„Pod kluczem” Ruth Ware

/ Słoneczna Strona Życia / 4 Komentarze

POD KLUCZEM

  • Autor: RUTH WARE
  • Wydawnictwo: CZWARTA STRONA
  • Liczba stron: 416
  • Data premiery: 02.07.2020r.
  • Moja ocena: 8/10

Właśnie skończyłam czytać „Pod kluczem” i pierwsze co mi się nasuwa po zakończeniu to „Wow. Tego to się nie spodziewałam”:) Książka jest naprawdę dobra, koniecznie musicie ją przeczytać.

Rowan dostaje pracę charakterze niani u majętnej rodziny mieszkającej w wiktoriańskim domu na odludziu Szkocji. Gdy kobieta podejmuje tam pracę, zdaje sobie sprawę, że wokół domu Elincourtów krąży wiele niepokojących historii. Mówi się, że jest on nawiedzony, a w ciągu ostatnich czternastu miesięcy przewinęło się tam wiele niań, które bardzo szybko rezygnowały. Czy to pod wpływem tych opowieści Rowan zaczyna słyszeć dziwne odgłosy i dostrzegać trudne do wyjaśnienia rzeczy? Czy może w tym domu naprawdę dzieje się coś niepokojącego i tajemniczego?

Akcja jest przedstawiona jako relacja Rowan już po wszystkich wydarzeniach. List pisany przez ni do prawnika z prośbą o pomoc zaczyna się słowami: „Panie Wrexham, to ja jestem tą nianią ze sprawy Elincourtów. I nie zabiłam tego dziecka.” Poznajemy więc historię dziewczyny już wiedząc, że wydarzyło się coś złego, że dziecko zginęło, a sama bohaterka siedzi w więzieniu. Stopniowe odsłanianie przez nią wydarzeń potęguje napięcie i podsyca w czytelniku ciekawość. Książkę czyta się bardzo dobrze, jest to świetny thriller. Natomiast jak już wspomniałam zakończenia pozostawiło mnie w szoku, dawno chyba żadna książka nie zaskoczyła mnie tak bardzo. Gorąco Wam polecam lekturę.

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję WYDAWNICTWU CZWARTA STRONA.