FATUM

• Autor: MICHAŁ LAREK
• Seria: DEKADA (TOM 3)
• Wydawnictwo: CZWARTA STRONA
• Liczba stron: 441
• Data premiery: 17.10.2018r.
• Moja ocena: 9/10

„Fatum” to trzeci tom cyklu „Dekada”, mimo tego była to moja pierwsza książka Michała Larka. Nie do końca wiedziałam, więc czego się spodziewać. Zachęcały mnie opinie w internecie i fakt, że książka została wydana przez Czwartą Stronę. Mimo to lektura mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się, aż tak świetnego kryminału. Od teraz po każdą kolejną książkę Larka sięgam w ciemno i na pewno nadrobię lekturę już wydanych.

„Fatum” to kryminał, którego akcja toczy się we wczesnych latach 90tych. Mimo, że jest to trzeci tom cyklu i w książce wyjaśnia się jedna sprawa, która pojawiła się we wcześniejszym tomie, spokojnie i bez żadnego dyskomfortu można ją czytać bez znajomości poprzednich części. Zresztą podobno to najlepszy jak do tej pory tom cyklu, więc wiedziałam od czego zacząć😉

3 marca 1993. Czterech mężczyzn napada na konwój z dużą sumą pieniędzy i porywa młodą kasjerkę. Sposób przeprowadzenia akcji i niepozostawienie żadnych śladów powodują, że prasa i telewizja od razu interesują się wydarzeniem i przypinają mu łatkę „napadu stulecia”, który mógłby posłużyć za idealny scenariusz filmu sensacyjnego. Poznańscy policjanci mocno czują naciski z góry, by sprawę szybko i spektakularnie rozwiązać. Jak to jednak zrobić, skoro przestępcy zdaje się nie zostawili żadnego tropu? Kiedy zostają odnalezione zwłoki zgwałconej i zamordowanej kobiety presja znalezienia sprawców staje się jeszcze większa. Harry, Kowalski, Ostrowski, Katia i Miszczu robią wszystko by dopaść złoczyńców. Gdy niespodziewanie młoda policjantka Katia wpada na jakiś trop i znika, jej koledzy są bardziej niż zdeterminowani. Czy uda się dorwać przestępców zanim kobiecie stanie się krzywda? Czy sprawa zostanie rozwiązana?

Akcję „Fatum” można porównać do kolejki górskiej. Zawrotne tempo momentami na chwilę lekko zwalnia, by następnie przyśpieszyć jeszcze bardziej, cały czas trzyma czytelnika w niesamowitym napięciu, trudno się od książki oderwać. Prawdziwy majstersztyk. Powieść została zainspirowana napadem na konwój pieniędzy w Swarzędzkiej Fabryce Mebli, choć oczywiście autor go znacznie ubarwił. Na uwagę zasługuje też świetnie oddany klimat początku lat dziewięćdziesiątych, atmosfera na komendzie i realia tamtych czasów zostały przedstawione niezwykle wiernie i przekonywująco. Mocną stroną są również dialogi, z jednej strony dosyć oszczędne, z drugiej zabawne, pikantne, z dawką wulgaryzmów i wątków seksualnych, jednak zmiksowane w niezwykle realistyczny i nierażący sposób. Nie można też zapomnieć o niesamowitych postaciach. Kiedy sięgałam po książkę wydawało mi się, że będzie to opowieść o jednym bohaterze – charyzmatycznym, nieszablonowym policjancie „Harrym”, jednak tak naprawdę bohaterów jest kilku. Są nim wszyscy policjanci prowadzący śledztwo – Kowalski, Ostrowski, Katia, Miszczu, jak również wyżej postawieni policjanci. Autor bardzo zgrabnie wplótł wątki z ich życia osobistego w opis prowadzonego śledztwa. Pokazał policjantów jako ludzi z krwi i kości, ze swoimi słabościami, rozterkami i wątpliwościami. Również bohaterowie z drugiej strony barykady przedstawieni są z pewnym zarysem psychologicznym i osobowościowym. Książkę czyta się z zapartym tchem i naprawdę nie potrafię na jej temat napisać nic innego niż nieustający zachwyt , co jeśli chodzi o kryminały zdarza mi się ostatnio dosyć rzadko. Urwane i otwarte zakończenia można odczytać jako wprowadzenie do kolejnego tomu, którego będę bardzo niecierpliwie wypatrywać. Gorąco polecam!

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję WYDAWNICTWU Czwarta Strona i autorowi.