JEDYNE WYJŚCIE

• Autor: RYSZARD ĆWIRLEJ

• Wydawnictwo: MUZA

• Liczba stron: 510

• Data premiery: 22.04.2020r.

• Moja ocena: 7/10

„Jedyne wyjście” to pierwsza przeczytana przeze mnie książka znanego autora, ale pewno nie ostatnia. Może stało się tak dlatego, że to pierwszy współczesny kryminał Cwirleja, a takie zdecydowanie preferuję. Jednak tak naprawdę do sięgnięcia po tą książkę zachęcił mnie ciekawy opis i kobieca postać głównej bohaterki. Zresztą nie mogłam nie sięgnąć po książkę zapowiadaną jako „kryminał feministyczny twórcy męskiej powieści neomilicyjnej”. Po lekturze wiem na pewno, że sięgnę po kolejne książki autora, a już na pewno te należące do serii o Anecie Nowak.

Akcja toczy się w 2012 roku w małym miasteczku. Porwany zostaje siedemnastoletni syn miejscowego biznesmena. Porywacze żądają dużego okupu. Młoda policjantka Aneta Nowak przypadkowo trafia na pewien ślad. Dzięki jej obserwacjom polcja namierza miejsce przytrzymywania chłopca. Zostaje przeprowadzona akcja z jednostką specjalną. Udaje się odnaleźć chłopca całego i zdrowego, jednak okazuje się, że na miejscu nie ma porywaczy, a świadkowie twierdzą, że pół godziny wcześniej zabrała ich policja. Co się z nimi stało? Dodatkowo znika koleżanka Anety, młoda matka. Można by uznać, że chciała oderwać się na trochę od swojego życia, ale to, że zostawiła małe dziecko nie daje policjantce spokoju. Wpada na trop, który może wskazywać, że okolicy grasuje morderca młodych kobiet. Czy tak jest naprawdę? Czy te dwie sprawy mogą być ze sobą powiązane?

Książka to klastyczny, świetnie skonstruowany kryminał. Składa się z rozdziałów rozpoczynających się od fragmentów dialogów z jakiegoś komunikatora. Na początku są one dla nas tajemnicą i zastanawiamy się w jaki sposób będą związane ze sprawą, w trakcie trwania akcji zaczynamy domyślać się o co chodzi. Rozdziały pisane w narracji trzecioosobowej podzielone są na podrozdziały oznaczone godziną, pisane z punktu widzenia różnych bohaterów. I przy bohaterach właśnie chciałabym się zatrzymać na dłużej, gdyż stanowią oni bez wątpienia jeden z najmocniejszych atutów tej powieści. Przede wszystkim mamy tutaj dwie mocne postacie kobiece. Młode policjantki – Aneta i Martyna bardzo dobrze odnajdują się w tym męskim świecie, są bezkompromisowe, mają instynkt i odwagę w dążeniu do celu. Pojawia się tu też wiele innych postaci, najczęściej policjantów lub błych policjantów, ale są też bohaterowie z półświatka. Ciekawe jest też połączenie trzech policyjnych środowisk – wiejski posterunek w Dusznikach, w którym zaczyna Aneta, większy posterunek w Szamotułach, gdzie Martyna jest rzeczniczką prasową oraz Komenda Wojewódzka w Poznaniu.

Pewnym minusem była dla mnie wielość występujących postaci, czasami się gubiłam kto jest kim. Myślę, jednak, że osobom, które czytały wcześniejsze książki autora będzie zdecydowanie łatwiej, gdyż część z nich była bohaterami innych powieści. Pewnym utrudnieniem jest też włączona w dialogi gwara poznańska, znaczenia większości wyrazów można się na szczęście domyślić z kontekstu, więc staje się to pewnego rodzaju egzotycznym, urozmaicającym dodatkiem. Generalnie książkę czyta się świetnie, zawiera świetne opisy, błyskotliwe dialogi i ironiczne obserwacje. Jest to mocny, solidny kryminał, który czyta się z zapartym tchem.

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję WYDAWNICTWU MUZA.